Het is een zin die ik regelmatig uitspreek. Omdat hij scherp samenvat hoe cultuur echt ontstaat: niet door kernwaarden op posters te zetten, maar door het gedrag dat je als leider toestaat in de praktijk.
Als je gedrag tolereert dat niet past bij de normen & waarden van je organisatie, zet je ongemerkt de deur open naar een ander soort cultuur. Je schuift de grens op. Wat eerst een uitzondering was, wordt het nieuwe normaal.
Edgar Schein, grondlegger van veel van wat we weten over organisatiecultuur, vatte het treffend samen: cultuur ontstaat uit wat leiders belonen, negeren of corrigeren. Bewust of onbewust. Niet de mooie woorden vormen de cultuur, maar de reactie op concreet gedrag.
En omdat mensen voortdurend kijken naar wat leiders doen, telt voorbeeldgedrag. Maar ook begrenzend gedrag. Als iets niet klopt met de waarden, moet je er iets van zeggen. Die ene opmerking die niemand corrigeert. Die overlegstijl waardoor mensen afhaken. Die e-mail vol irritatie en verwijten.
En andersom geldt ook: wat je benoemt en bevestigt, groeit. Waardering heeft net zoโn krachtig effect als correctie.
Mijn collegaโs zullen herkennen dat ik ze hier af en toe op aanspreek. Want leiderschap gaat ook over begrenzen: dit is niet hoe we het hier doen.
๐๐ฟ๐ถ๐ท๐ฝ ๐ท๐ถ๐ท ๐ถ๐ป ๐ฎ๐น๐ ๐ต๐ฒ๐ ๐๐ฐ๐ต๐๐๐ฟ๐ ๐บ๐ฒ๐ ๐ฑ๐ฒ ๐๐ฎ๐ฎ๐ฟ๐ฑ๐ฒ๐ป ๐๐ฎ๐ป ๐ท๐ฒ ๐ผ๐ฟ๐ด๐ฎ๐ป๐ถ๐๐ฎ๐๐ถ๐ฒ?