Vroeger was mijn leiderschapsstijl meer directief. Niet micromanagen, maar wel duidelijke sturing geven en verwachten dat die koers werd gevolgd. En dat werkte, tot op zekere hoogte.
Teams leverden resultaten, maar groeiden niet optimaal. Initiatief bleef achter, innovatie was beperkt en niet iedereen was even betrokken.
Drie inzichten die mijn leiderschap veranderden:
𝟭) 𝗠𝗶𝗻𝗱𝗲𝗿 𝘀𝘁𝘂𝗿𝗶𝗻𝗴 𝗰𝗿𝗲𝗲̈𝗲𝗿𝘁 𝗺𝗲𝗲𝗿 𝗲𝗶𝗴𝗲𝗻𝗮𝗮𝗿𝘀𝗰𝗵𝗮𝗽 𝗲𝗻 𝗴𝗿𝗼𝗲𝗶
Als leider ben je er niet om elk detail te bepalen, maar om de richting te schetsen. Door ruimte te geven voor eigen inbreng, ontwikkelen professionals zich sneller en voelen ze zich verantwoordelijk voor hun resultaten.
𝟮) 𝗘𝗰𝗵𝘁𝗲 𝗯𝗲𝘁𝗿𝗼𝗸𝗸𝗲𝗻𝗵𝗲𝗶𝗱 𝗼𝗻𝘁𝘀𝘁𝗮𝗮𝘁 𝗱𝗼𝗼𝗿 𝘃𝗲𝗿𝘁𝗿𝗼𝘂𝘄𝗲𝗻, 𝗻𝗶𝗲𝘁 𝗱𝗼𝗼𝗿 𝗰𝗼𝗻𝘁𝗿𝗼𝗹𝗲
Wanneer je als leider alles wilt overzien, nemen teams minder initiatief. Vertrouwen geven betekent ruimte laten om te experimenteren en om fouten te maken en daarvan te leren.
𝟯) 𝗧𝗲𝗮𝗺𝘀 𝗽𝗿𝗲𝘀𝘁𝗲𝗿𝗲𝗻 𝗯𝗲𝘁𝗲𝗿 𝗮𝗹𝘀 𝘇𝗲 𝘇𝗲𝗹𝗳 𝗼𝗽𝗹𝗼𝘀𝘀𝗶𝗻𝗴𝗲𝗻 𝗺𝗼𝗴𝗲𝗻 𝗯𝗲𝗱𝗲𝗻𝗸𝗲𝗻
De beste ideeën ontstaan wanneer mensen het vertrouwen krijgen om zelfstandig problemen op te lossen. Ze voelen zich eigenaar van de oplossing en zijn gemotiveerder om het tot een succes te maken.
Samengevat: ik ging destijds van controleren naar dienen.
Deze overgang vraagt om bewuste keuzes. Het betekent vaker luisteren dan spreken en durven erkennen dat je niet alle antwoorden hebt. Het vraagt een verschuiving van “wat kan mijn team voor mij doen?” naar “wat kan ik voor mijn team betekenen?”
𝗛𝗼𝗲 𝗸𝘂𝗻 𝗷𝗶𝗷 𝗮𝗹𝘀 𝗹𝗲𝗶𝗱𝗲𝗿 𝗺𝗲𝗲𝗿 𝗱𝗶𝗲𝗻𝗲𝗻 𝘇𝗼𝗻𝗱𝗲𝗿 𝗱𝗲 𝗿𝗶𝗰𝗵𝘁𝗶𝗻𝗴 𝘁𝗲 𝘃𝗲𝗿𝗹𝗶𝗲𝘇𝗲𝗻?
Sterke leiders controleren minder. Hier is waarom.
18 februari 2025
