Eindoordeel 2024: ik heb toch weer gefaald

Mijn goede voornemen voor dit jaar was simpel: Erger je niet, verwonder je slechts. Toch heb ik me – net als in 2023 – weer een paar keer flink zitten ergeren

Aan het amateurtoneel in Den Haag (de politiek, voor wie twijfelde). Aan de verkiezingssoap in Amerika. Aan mensen die snelwegen blokkeren. Van die dingen.

Gelukkig kun je selectief zijn in wat je leest en bestaat er hier op LinkedIn een ‘niet meer volgen’-knop. Ik heb hem dit jaar een aantal keer gebruikt.

Maar dat is te makkelijk. Het echte leren zit juist in de wrijving.

Dus heb ik mezelf uitgedaagd. Boeken en artikelen gelezen waar ik van tevoren al een beetje van zuchtte. Van mensen met wie ik het op veel punten oneens dacht te zijn – zoals Jan Rotmans, Rutger Bregman en Sander Schimmelpenninck.

En wat blijkt? Juist in ideeën die schuren zit veel interessants. Observaties die je aan het denken zetten, die je wereldbeeld uitdagen. Mijn tunnelvisie is dit jaar weer een stukje opgerekt en daar ben ik best trots op.

Dus ja, ook in 2025 ga ik weer oefenen met verwondering. Niet alleen over wat ik begrijp of waardeer, maar juist over wat schuurt. Over de dingen die weerstand oproepen. Want precies daar zit de groei.

𝗛𝗼𝗲 𝗴𝗮 𝗷𝗶𝗷 𝗶𝗻 𝟮𝟬𝟮𝟱 𝗼𝗺 𝗺𝗲𝘁 𝘄𝗮𝘁 𝘄𝗿𝗶𝗻𝗴𝘁 𝗲𝗻 𝘀𝗰𝗵𝘂𝘂𝗿𝘁?