Afgelopen weekend las ik ‘De 6 talenten voor teamwork’ van Patrick Lencioni. Een toegankelijk boek met scherpe inzichten over samenwerking en effectiviteit in teams.
Ik herkende een hardnekkig patroon dat Lencioni beschrijft: veel teams denken en werken in twee stappen: idee -> uitvoering. Maar er is een derde tussenstap die vaak ontbreekt: activering.
Dat is de fase waarin ideeën worden getoetst, aangescherpt, gedeeld, besproken, afgestemd en vooral: verbonden aan de mensen die ermee aan de slag moeten. Zonder die stap blijft een idee abstract. En het krijgt geen draagvlak.
Toch zie ik dat deze fase vaak wordt overgeslagen. Een idee klinkt goed, dus we gaan aan de slag. We noemen het ‘actiegericht’ of ‘ondernemerschap’, maar in werkelijkheid bouwen we op iets dat nog niet geland is. Met verwarring en frustratie tot gevolg.
Bedenkers raken teleurgesteld omdat hun idee niet tot bloei komt. Uitvoerders haken af omdat ze het nooit echt hebben meegekregen en laat staan omarmd. En in plaats van samen te versnellen, ontstaan eilandjes en terugtrekkende bewegingen.
Activering is geen vertraging. Het is het punt waarop een idee collectieve energie krijgt. Het vraagt om specifieke talenten: mensen die kunnen aanscherpen en motiveren. En om leiderschap dat hier ruimte voor geeft.
Wat breng jij te snel van idee naar actie?
